Ang Katapusang Kapanahonan

Ang Pagsakgaw Sa Iglesya

Ang pagsakgaw o rapture mahitabo sa dili pa ang pagsugod sa pito ka tuig sa Dakung Kasakitan. "Tungod kay gibantayan mo man ang akong sulti sa pagkamainantuson, pagabantayan ko ikaw nga mahilikay gikan sa takna sa pagsulay nga hapit na moabut sa tibuok kalibutan, sa pagsulay sa mga nanagpuyo sa yuta. Moanha na Ako sa dili madugay; kupti pag-ayo ang imong nabatonan, aron walay makaagaw sa imong purongpurong" (Pinadayag 3:10-11). Ang pagsakgaw maoy usa ka daku nga panghitabo nga sa kalit kaayo matuman, sama ra sa usa ka "pagpamilok sa mata." "Karon isulti ko kini, mga igsoon, nga ang unod ug dugo dili makapanunod sa gingharian sa Dios; ni ang madunot magapanunod sa mga butang nga walay pagkadunot. Ania karon, isulti ko kaninyo ang usa ka tinago. Dili kitang tanan mangamatay, apan kitang tanan mangausab, sa kalit, sa usa ka pagpamilok, inigtingog na sa katapusang trumpeta. Kay ang trumpeta pagapatingugon, ug ang mga patay pagabanhawon nga may mga lawas nga dili na madunot, ug kita mangausab. Kay kining lawas nga madunot ra pagailisan unyag dili na madunot, ug kining lawas nga mamatay ra pagailisan unyag dili na mamatay" (1 Taga-Corinto 15:50-53). Sa dihang mawala ang iglesya, tanang katawhan sa kalibutan, labi na kadtong aduna nay kasayoran mahitungod sa pulong, mangahadlok ug managhilak sa tumang kasakit, ug wala gayuy paglipay.

Sa laing bahin, ang pagsakgaw mao unya ang pinakakatingalahang panghitabo alang kanila nga nahigugma sa Ginoo ug naglakaw diha Kaniya. Sa 1 Taga Tesalonika 4:13-17 gihulagway ang maong dakung panghitabo, diin ang iglesya pagasakgawon ngadto sa kahanginan aron makig-uban sa Ginoo sa walay katapusan. Niining higayona dili pa motunob si Jesus sa yuta, sama sa Iyang pagabuhaton unya sa Iyang ikaduhang pagbalik human sa Dakung Kasakitan (Zacarias 14:4), apan nagalantaw kita karon sa Iyang "mahimayaong pag-abot" (Titus 2:13) sa dihang sakgawon kita pataas aron mahiuban Kaniya. Adunay uban nga nagatoo nga ang iglesya moagi sa Dakong Kasakitan, apan unsaon man kini sa pagkahimong atong "mahimayaong paglaum", sa pagpaabot ba sa takna sa mga pagsulay? Unsaon pa man nato ang "pagdinasigay sa usa ug usa niining mga pulonga" (1 Taga-Tesalonica 4:18, 5:11), magpaabot pa ba sa Dakung Kasakitan? "Kay kita wala itagana sa Dios alang sa Kapungot, hinonoa aron sa pagkab-ot sa kaluwasan pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Kristo" (1 Taga-Tesalonica 5:9).

Si Jesus moabot alang sa Iyang iglesya, "aron nga sa Iyang atubangan ang iglesya ikatanyag diha sa katahum niini, nga walay buling o kunot o bisan unsang sulosama niini, aron magmabalaan siya ug dili masaway" (Efeso 5:27). Mao kini ang iglesya nga pagasakgawon, ug wala nay lain Siyang ubos pa niini! Iglesya kini nga adunay mga bahin nga gipakataw pag-usab, nga nagpakaila sa Dios ug naglakaw sa Espiritu. Maila sila pinaagi sa ilang mga bunga, ug tungod kay naghigugmaay sila ang usa ug usa, maingon nga si Kristo nahigugma kanila.